در موج ارتقاهای هوشمند به سیستم های قدرت، فناوری ارتباطات نقش محوری ایفا می کند. اطمینان از عملکرد پایدار، کارآمد و ایمن شبکه به انتقال داده های قابل اعتماد و بلادرنگ بستگی دارد. دو رکن فناوری - ارتباطات حامل خطوط برق (PLCC) و سیم زمین مرکب فیبر نوری (OPGW) - اهداف متمایزی را در ارتباطات قدرت دنبال می کنند. اما چگونه با هم مقایسه می شوند و شرکت های برق هنگام ساخت شبکه های هوشمند انعطاف پذیر باید بین آنها انتخاب کنند؟
PLCC، همانطور که از نامش پیداست، از خطوط برق موجود به عنوان کانال های ارتباطی استفاده می کند و سیگنال های داده را از طریق خطوط انتقال ولتاژ بالا منتقل می کند. این فناوری مانند یک «گوش تیز» با تجربه عمل می کند و دستورات کنترل، حفاظت و نظارت را در سراسر گره های شبکه منتقل می کند.
مشابه ارتباطات رادیویی اما با استفاده از خطوط برق به عنوان کانال های انتقال، PLCC از مودم ها در انتهای ارسال برای تبدیل سیگنال های داده به سیگنال های فرکانس بالا استفاده می کند که به خطوط برق متصل می شوند. سپس انتهای دریافت این سیگنال ها را به داده های اصلی باز می گردانند.
OPGW فیبرهای نوری را در سیم های زمین ادغام می کند و اهداف دوگانه ای را دنبال می کند: حفاظت از زمین و انتقال داده با سرعت بالا. این فناوری «دوراندیش» قابلیت های ارتباطی بی سابقه ای را به سیستم های قدرت ارائه می دهد.
| ویژگی | PLCC | OPGW |
|---|---|---|
| رسانه انتقال | خطوط برق | فیبرهای نوری |
| نرخ داده | کم | بالا |
| مقاومت در برابر تداخل | ضعیف | قوی |
| فاصله انتقال | کوتاه | طولانی |
| هزینه استقرار | کم | بالا |
| موارد استفاده اصلی | دیسپچ، حفاظت، نظارت اولیه | داده های با سرعت بالا، ویدئو، ستون فقرات شبکه |
| سناریوهای ایده آل | پروژه های مقرون به صرفه با نیازهای پهنای باند متوسط | برنامه های کاربردی مهم برای عملکرد که نیاز به قابلیت اطمینان دارند |
شرکت های برق باید هر دو فناوری را بر اساس الزامات عملیاتی ارزیابی کنند:
همانطور که شبکه های هوشمند تکامل می یابند، هر دو فناوری پیشرفت های تحول آفرینی را تجربه خواهند کرد:
در نهایت، PLCC و OPGW برای سیستم های قدرت مدرن ضروری باقی می مانند. استقرار استراتژیک این فناوری های مکمل، شبکه های هوشمند ایمن و کارآمد مورد نیاز برای تامین انرژی اقتصادهای آینده را پشتیبانی می کند.